Met de hulp van de overheid
Het lijkt alsof onze overheid ernstig begaan is met onze gezondheid. Denken we maar aan het Federale Agentschap voor de voedselveiligheid, dat waakt, of dat is toch wat men ons wil laten geloven, over de gezondheid van ons voedsel. Daarnaast bestaat ook de Federale Gezondheidsinspecteur die samen met de Provinciale Geneeskundige commissies waakt over de vakkundige beoefening van de verschillende erkende medische beroepen.
Wie in ons land op een serieuze manier met natuurgeneeswijzen actief is heeft ongetwijfeld al eens met deze laatste commissie te maken gehad. De "gevestigde orde" heeft namelijk graag dat alle neuzen in dezelfde richting staan en is op zijn zachtst uitgedrukt "not amused" met mensen die kritisch kijken naar wat nu al gauw de "reguliere geneeskunde" wordt genoemd. Dus af en toe worden wij uitgenodigd om tekst en uitleg te komen geven bij de "niet-reguliere" methoden die wij gebruiken om onze patiënten te behandelen.
Nu, op zich vind ik een dergelijk toezicht niet verkeerd. Als je rondkijkt in het landschap van de "alternatieve sector" dan zie en hoor je over heel wat mensen en methoden waar je serieuze vraagtekens kan plaatsen. Alleen is het frappant dat deze mensen meestal ongemoeid gelaten worden en dat het vooral de mensen zijn met degelijke opleiding en competenties die worden geviseerd.
Reeds van in het begin van mijn carrière ben ik vertrouwd met de commissie. Vroeger vooral omwille van het feit dat ik samen met enkele collega's ijverde voor een verbod op het gebruik van de toxische amalgaamvullingen in de mond. We werden afgeschilderd als "fantasten", "groene fietsers" en kwakzalvers, maar in die periode leerde ik ook wat de drie stappen zijn voor de acceptatie van iets wat je niet gewoon bent:
Eerst ga je negeren, het gegeven weglachen. Maar als je ziet dat een fenomeen zo belangrijk wordt dat je het niet meer kan negeren ga je het fanatiek bestrijden. De derde stap is , dat je gaat doen alsof het nog nooit anders geweest is...
Vandaag zien we dat enkel nog tandartsen die de technische competentie missen om de modernere vullingen te plaatsen of die zich echt niks aantrekken van de toxiciteit va het kwik in de amalgaamvullingen, dit materiaal nog gebruiken.
Missie volbracht.
Vandaag ligt de bal in het kamp van een veel machtiger tegenstander: De voedingsindustrie en de farmaceutische industrie. Opnieuw zijn de good old "three stages of acceptance" geldig: Ik hoef jullie niet te herinneren aan een aantal televisieuitzendingen op onze nationale zender, waar enerzijds de EAV, die nochtans de voorlopig meest nauwkeurige methode is om voedselintoleranties op te sporen, een beetje werd geridiculiseerd. Dan enkele weken later beweerde de presentator van hetzelfde programma dat supermarktbrood eten dat nooit beschimmelde omwille van de perbamaten die er in waren verwerkt, de beste keuze was. Stap 1!
Een paar weken geleden introduceerde stap 2 zich: Ik werd uitgenodigd voor een gesprek bij de Provinciale Geneeskundige Commissie. Aan de Federale Gezondheidsinspecteur moest ik mijn diploma's en mijn boek voorleggen...
In zijn poging om tegen de door mij gebruikte methodiek wat weerwerk te bieden, zei de man echter iets zeer belangrijks. Ik citeer: " Enerzijds is het van belang dat je over de juiste kwalificaties beschikt, anderzijds heb je het economische gegeven van de beoefening van uw beroep."
Dat laatste was me niet meteen duidelijk, maar de man was zo vriendelijk het uit te leggen: "Je mag de mensen niet wijsmaken dat iets werkt als het niet werkt".
Fantastisch! Ik hoef me dus verder geen zorgen te maken, want de resultaten bij de patiënten die ik kon helpen behalen spreken voor zich. En verder is stap 2 een stapje dichter bij stap 3 (zie hierboven).
Inspelend op die opmerking had ik dan toch ook enkele vragen klaar:
1) Hoe komt het dan, met voorgaande opmerking in gedachten, dat er op tv en in de media reklame mag gemaakt worden voor de werking van paracetamol (dafalgan) en Ibuprofen (Brufen) bij migraine, terwijl is aangetoond dat dat niet werkt en dat het promoten van deze beide produkten om die reden in Australië verboden werd?
2) Worden zogenaamde "reguliere artsen" die seroxat en prozac voorschrijven aan jongeren, terwijl dit wordt afgeraden omwille van de gevaarlijke bijwerkingen, ook op één of andere manier gesanctioneerd?
3) In 2004 concludeerde de "Conscensusconferentie van het RIZIV" over het gebruik van statines (cholesterolverlagende middelen) dat nergens een wetenschappelijk bewijs werd gevonden dat het gebruik van deze middelen de levensduur van de gebruikers, die nog geen bloedvatproblemen hadden gehad, zou verlengen. Toch wordt door datzelfde RIZIV jaarlijks nog rond de 175 miljoen euro terugbetaald voor deze middelen??
U raadt het al: Ik kreeg geen antwoord op deze vragen en de mensen van de commissie moesten dringend verder doen met de wachtenden na mij ...
Een gelijkaardig verhaal ontspon zich toen ik laatstleden aan de controleur van het Federale Agentschap voor de Voedselveiligheid, met wie ik tot een consensus ben gekomen over de FREEGO, vroeg waarom men toeliet dat de meeste bakkers extracten van menselijke haren in hun brood verwerkten en dat ze dat niet verplicht moesten communiceren aan hun klanten?
De man moest mij het antwoord schuldig blijven, temeer omdat hij blijkbaar niet wist dat de zogenaamde "broodverbeteraar" op die manier gemaakt werd. Zijn reactie luidde laconiek "wij maken de wetten niet, we moet alleen toezien op het naleven ervan."
Mijn conclusie: Niet iedereen is in België gelijk voor de wet. De Farmaceutische - en Voedingsindustrie kunnen zich blijkbaar heel wat meer permitteren dan de mensen die zeer correct en hardwerkend een gezond produkt of een gezonde methode propageren. Onze politici liggen daar blijkbaar ook absoluut niet van wakker, wat laat vermoeden dat zij hier wel hun voordeel zullen uit halen.
Wat kunnen we doen ? Zoals ik al jaren tegen mijn patiënten zeg: Haal uw eten bij een (Bio) Boer of bij mensen die kontroleerbaar op een correcte manier uw voeding maken en eet zo weinig mogelijk dingen die uit een verpakking komen.
Ter herinnering nog even de tabel van Werner Kollath :